تفاوت نگین اتمی و برلیان چیست ؟

تفاوت نگین اتمی و برلیان چیست ؟

سنگ الماسی که توسط جواهرساز برش‌های گرد روی آن ایجاد شده است را برلیان می‌گویند. در حقیقت برلیان نوع خاصی از برش روی الماس است. این برش‌ها به شکل مخروطی بوده و باعث درخشندگی بیشتر و بازتاب نور بهتر در سنگ الماس شده است. در زمان برش کاری از حجم و وزن سنگ الماس کم می‌شود. به همین دلیل باید با مهارت و دقت بالا این کار صورت بگیرد. برش‌های برلیان به شکل هشت ضلعی بوده به همین دلیل با سایر برش‌ها از نظر کیفیت و زیبایی متفاوت است. در این مقاله با برلیان و کاربرد‌های آن بیشتر آشنا می‌شویم.
برلیان چیست؟
الماس شکل جامد عنصر کربن است. اتم‌های الماس به شکل بلوری به نام مکعب الماس کنار هم چیده شده اند. این عناصر در دما و فشار بالا به صورت عنصر شیمیایی پایدار تبدیل شده و به مرور زمان الماس را تشکیل می‌دهند. الماس در میان تمام مواد طبیعی، دارای بیشترین سختی و بالاترین رسانایی حرارتی است. به همین دلیل از الماس در ابزار‌های برش و پرداخت استفاده های زیادی می‌شود. الماس که همان سنگ اولیه برلیان است ضریب شکست بسیار بالا و پراکندگی نوری زیادی دارد.
از آنجایی که آرایش اتم‌ها در الماس بسیار سفت و سخت است، انواع کمی از ناخالصی‌ها می‌توانند آن را آلوده کنند. گاهی دو عنصر بور و نیتروژن در موارد نادر می‌توانند با اتم‌های الماس ترکیب شوند. این عناصر باعث تغییر رنگ الماس به آبی، زرد، قهوه ای و سبز می‌شوند.
تفاوت الماس و برلیان
حتما نام سنگ برلیان را شنیده اید اما واقعیت این است که برلیان سنگ نبوده و نوعی از تراش بر روی الماس است. این اصطلاحی است که میان عموم مردم به غلط رایج شده است. ماده اولیه برلیان سنگ طبیعی الماس است. تنها تفاوت الماس و برلیان در تراش ایجاد شده روی آنهاست. الماس بدون تراش بوده و برلیان دارای تراشی گرد به نام برلیان است.
برلیان چگونه در طبیعت ساخته می‌شود؟
اغلب الماس‌های طبیعی بین 1 تا 3.5 میلیارد سال سن دارند. بیشتر آنها در اعماق 150 تا 250 کیلومتری در گوشته زمین شکل گرفته اند. تعداد کمی از سنگ الماس ها نیز از عمق 800 کیلومتری به گوشته زمین راه پیدا کرده اند. تحت فشار و دمای بالا، سیالات حاوی کربن، مواد معدنی مختلف را در خود حل کرده و الماس را جایگزین آنها کرده اند. احتمالا صدها تا ده‌ها میلیون سال پیش الماس‌ها در فوران‌های آتشفشانی به سطوح بالاتر زمین منتقل شده و در سنگ‌های آذرین معروف به کیمبرلیت و لامپرویت رسوب کرده اند.

نظرات

نظری برای این مطلب درج نشده

ارسال نظر